作者:傅梦得
韵律平仄:平平平仄仄,仄仄仄平平。|平仄仄平仄,平平仄仄平。|平平平仄仄,平仄仄平平。|仄仄平平仄,平平平仄平。
相逢交未深,一笑便生春。松作四时友,窗无半点尘。诗囊为活计,廛隠着吟身。似此知音者,江湖能几人。